Ik dacht er vaker aan om weer een blog te schrijven, maar wat was ik moe. Verhuizen is zo intensief en misschien is het erger als je in het buitenland woont. De verbouwing duurde langer dan nodig. Er waren meerdere momenten dat het letterlijk mañana was vanuit de aannemer. Is het cultuur? Wie zal het zeggen. Ook verhuisden we in een periode waarbij de kinderen het schooljaar gingen afronden. En daar hoorden veel zomerse feesten bij. We hadden helemaal geen tijd voor plezier maar dat wilden we de kids ook niet afnemen. Dus gaan met de banaan.
En in de andere uurtjes poetsen we het huurhuis, zodat we met een gerust hart de sleutels terug konden geven. In het nieuwe huis moesten we eveneens aan de slag. In beide huizen heb ik dankbaar gebruik gemaakt van een plamuurmes/schrapper. Het was duidelijk mijn beste vriend (voor bepaalde tijd). Wat verder het verhuizen in het buitenland verder intensief maakt, is dat je de kinderen niet even naar opa en oma kunt brengen. Mijn ouders waren hier voor een paar weken maar het voelde aan als een paar dagen. Zo snel ging het en voor de topdrukte moesten ze alweer weg. Gelukkig kon ik daarvoor dus bijkomen. En gelukkig hebben we inmiddels een klein maar betrouwbaar netwerk opgebouwd. We hebben mensen om ons heen die wilden helpen met schoonmaken, het opvangen van de kids, koken etc. Hoe zou het zijn als je helemaal niemand hebt in je directe omgeving? Een netwerk is waardevol.
We waren zo druk met het verhuizen bezig dat ik in ieder geval niet aan werken toe kwam. Het klinkt heel bizar: te druk om niet te werken, terwijl er steeds geld wordt uitgegeven aan een nieuw huis. We hebben bijvoorbeeld een raam in de woonkamer veranderd naar een deur, en daar moest uiteindelijk voor de veiligheid ook dievenijzer voor (zoals het hier gebruikelijk is). Ja hoor, toch een extra duizend plus euro voor wat ijzer voor de deur. Het zij zo. En zo heb je meerdere van die onverwachte dingen. Dat wordt budgetteren en gewoon weer werken.
Inmiddels wonen wij in het huis op het platteland en overleven we hier de hittegolf. We worden uitgedaagd om maximaal te genieten van de kleine dingen. We genieten van de koele bries in de avond. We kunnen weer naar buiten kijken en groen zien wanneer we wakker worden. Toen we dicht bij het centrum in de stad woonden, was ons huurhuis omgeven door beton. Ik werd toen ook al blij van de blauwe lucht, maar nu zien we veel meer. Ik vind het heerlijk om in de ochtend even een rondje om het huis te lopen. Heel soms kom je iets luguber tegen. Zoals die ene keer dat er een dood vogeltje ergens achter werd opgeruimd door een leger aan mieren. Zou de vogel gedood zijn door de katten die hier elke avond even patrouilleren? Geen idee. Maar binnen een paar uur was de boel opgeruimd. De mieren deden hun werk. Ik heb nog nooit zulke hardwerkende dieren gezien.
Hier kwam de verhuiswagen aan bij het oude huis vroeg in de ochtend. Ik nam nog even een cappuccino.
De mieren werken zo hard dat ik graag een miereneter als huisdier zou willen hebben. Deze kleine beestjes doen zo flink hun best om ons huis binnen te dringen. Tot nu toe had ik er elke dag last van. Het was echt een gevecht tussen mij en de kleinsten der aarde. Schoonmaakazijn met natrium werkt tot nu toe het beste. En ik moest elk gaatje in de muur of tegels dichtkitten, zodat ze niet meer uit de raarste hoeken tevoorschijn kwamen om te helpen met ‘opruimen’. Mieren zijn niet alleen de workaholics in de dierenwereld, ze zijn ook genadeloos. Ze laten je niet zomaar met rust.
Genoeg over de mieren, Nu de hittegolf. Hier op el campo is het te doen. We hebben de ventilatoren vaak aan, normaal gesproken zouden we de airco aan hebben staan. Ook is het fijn om ’s avonds buiten te zijn. Tussen 17:00 en 20:00 uur zijn we het liefst binnen. Als je ergens naar toe moet, stap je gauw de auto in met airco. Vervolgens stap je bijvoorbeeld een winkel binnen, ook met airco uiteraard. Die enkele minuten waarin je naar de auto loopt, voelen wel als een eeuwigheid aan. Man, man, man.
Nu weer over het genieten van de kleine dingen: de kinderen zijn ruim 2,5 maand vrij. Vakantie. Een hele lange zomervakantie. We sturen ze (nog) niet naar een summer school en dit jaar gaan we ook niet lang op vakantie zoals we vorig jaar deden. We blijven voornamelijk thuis. En aangezien ik het werken weer wil en moet oppakken, zit er maar één ding op. Er is een dagprogramma: het is een vrij flexibel programma maar er zitten wel verschillende elementen in om verveling bij de kinderen en irritatie bij de ouders te voorkomen. De jongens spelen buiten, binnen, hebben wat opdrachten op het gebied van taal (zowel Nederlands als Spaans) en rekenen. Via de online bibliotheek kunnen deze dos hermanos bijvoorbeeld gratis ebooks in het Nederlands lezen. Ook kleuren en knutselen ze flink zelf. Via Amazon Prime incl. Video kijken ze naar hun favoriete programma’s. Ze helpen vaker dan normaal mee met klusjes in en rondom het huis en zijn vaker in de keuken te vinden. Er staan leuke uitjes zoals een museumbezoek op de planning. En afspreken met anderen doen we geregeld.
Onze citroenen zijn minder zuur als je limonade ervan maakt.
Zo hebben we samen kokosijs en citroen stroop of citroensiroop voor de limonade gemaakt. Ik wist niet dat beide dingen zo simpel te maken zijn. Voor kokosijs heb je in de basis alleen kokosmelk, gecondenseerde kokosmelk (die is zoet!) en kokos snippers nodig! Je kunt er ook rozijnen in doen. Je hebt geen ijsmachine hiervoor nodig, wel een mixer / blender. Hier in Spanje kunnen we alleen bij de IKEA limonade vinden en die vind ik net echt te duur. Elke dag vallen er wel een paar citroenen uit de bomen op het erf. Je moet er toch iets mee en zelf limonade maken is vreselijk leuk. Voor de citroen stroop heb je water, suiker en citroensap nodig. Ik heb er ook kaneelstokjes en vanillesuiker bij gedaan. Voor de limonade kun je de limonadesiroop aanleggen met koud water. Voor manlief en voor mezelf maak ik een cocktail van wat stroop, citroensap, gember en witte wijn. Heerlijk. Ik raad het iedereen aan. Oh ja, voordat je de citroenen gaat persen, sla er met een pollepel op. Zo komt er tijdens het persen meer sap vrij. Dat was een tip van mijn moeder en de kinderen vonden het slaan best leuk. Maar een vriendin zei dat je ook de citroenen kunt rollen als een deegroller. Dat helpt ook als je niet van slaan houdt. Ik heb een trouwens een interessant artikel over citroenen gevonden, we hebben er zoveel …
Wanneer de jongens in de avond buiten aan het voetballen zijn, dan probeer ik een beetje te tuinieren. Zo blijf ik in beweging. Het erf heeft nog niet echt onze aandacht, maar zelfs in de droogte gaat gek genoeg de overwoekering gewoon door. Ik wil de plantjes die ik eerder in potten had in de grond doen, zoals de palmachtige bomen. Hetzelfde geldt voor de aloe vera planten. In huis heb ik evengoed wat aloe vera’s staan, want ze zuiveren de lucht wanneer we slapen! Zie het als een natuurlijke luchtreiniger.
Aloe Vera plant op mijn nachtkastje…
Afijn, nog steeds pakken we dozen uit, zetten we dingen in elkaar en zoeken we naar een geschikte plek voor onze spullen. We zijn nog aan het inrichten, herinrichten en nog niet helemaal klaar met de verbouwing. Wie weet zijn we nooit klaar, want je blijft verbouwen en onderhoud plegen. De hitte is killing en heeft helaas invloed op onze waterput. Als het goed is, moeten het redden qua watervoorraad. Ook al regent het deze zomer niet en wellicht pas in het najaar weer. Wat mij betreft mag het nu al gaan regenen.
Mijn bureau is deels geïnstalleerd en ik werk weer aan allerlei teksten én de LUNA Familieplanner. Hier lees je trouwens een belangrijke blog over de LUNA Familieplanner 2024. Deze planner wordt vooralsnog mijn laatste planner die ik uitgeef. Hopelijk neemt iemand anders het over. In deze blog lees je er meer over. Houdoe, geniet van je zomer.
Vond je dit handig en leuk? Mag ik rekenen op je support? Deel dit artikel of bestel online via mijn links. Ik krijg dan een kleine vergoeding! Alvast bedankt ❤ Hier vind je al mijn links, maar Bol.com en Amazon.nl zijn mijn favoriet.
